بیستمین جلسه از سلسله مباحث شعر معاصر جهان که با تحلیل و بازخوانی بابک بهاری همراه است به بررسی شعر هایکو اختصاص دارد .
هایکو» (Haiku) شعری کوتاه است و معمولا تصویری از طبیعت را در ذهن خواننده خلق می‌کند. هایکو کوتاه‌ترین شعر جهان محسوب میشود و تاریخچه ظهورش به ژاپن و قرن ۱۶ میلادی برمی‌گردد. این سبک شعری با تکیه بر فصل‌ها و نشانه‌های خود، تصویری شگفت‌انگیز را خلق می‌کند.
قالب شعری هایکو از به هم پیوستن ۱۷ هجا به‌صورت ۵-۷-۵ شکل گرفته است. هایکوها دارای کی‌گُو (Kigo) یا فصل‌واژه‌ها و کایره‌جی (Kireji) یا برش‌واژه‌ها هستند.
هایکو در طول زمان به زبان‌های مختلف دنیا ترجمه شده و سایر ملل دنیا هم با توجه به فرهنگ‌شان با آن ارتباط برقرار کرده‌اند و قطعات متعددی را بدین سبک سروده‌اند. این اشعار ساده و بی‌تکلف، درک زیبایی از هستی و فضای پیرامون را ترسیم می‌کنند که برای هر شخص، معنای متفاوتی را به ذهن متبادر می‌سازد. به همین دلیل، قافیه‌پردازی در آن دیده نمی‌شود تا سادگی این سبک بکر بماند و معنای‌اش برای همه، بدون پیچیدگی قابل تفسیر باشد.
گاهی این اشعار حس یک ایهام بزرگ را همراه‌شان دارد و همین امر، شاعرانگی و زیبایی ادبی این سبک را دوچندان کرده است. هایکو آغاز و پایانی را به شیوه پند و اندرز دنبال نمی‌کند و سعی می‌کند زندگی را فراتر از تصور در زمان حال بیافریند.
چند نمونه هایکو:
بر بركه كهن در ژرفنای آب آه، نیلوفر صحرایی!
گسترده بر خرسنگی غوكی ناگاه فرو می‌جهد دلو به دام افتاده است
برگ های درخت. صدای آب. من در پی آب بودم.
" باشو" "چی‌یو جو"
"آرت تور" ؛ سفر به دنیای هنر
بیستمین نشست از سلسله نشست های شعر جهان
,هایکو ,سبک ,شعر ,شعری ,جهان , ,این سبک ,این اشعار ,شعر جهان ,خلق می‌کند
درباره این سایت